Arno Weltens
| Naam | Arnoldus Jacobus Weltens |
| Geboren | Den Haag, 27 juni 1948 |
| Functies | interieurontwerper, museoloog, schrijver, eindredacteur |
| Bekend van | NOS, Omroepmuseum |
| Periode actief | 1981-2005 |
| Werkt samen met | Jan Vos |
Arno Weltens in de media | |
Arno Weltens is gedreven, gepassioneerd en veelzijdig in zijn werk. Het liefst werkt hij alleen; dan krijgt hij het meeste werk gedaan. In zijn ijver gaat hij voortvarend te werk met het risico, dat hij ‘voor de troepen uitloopt’. Arno weet in een kwart eeuw grote kennis over de Nederlandse omroepwereld te vergaren zijn publicaties en de tentoonstellingen waarbij hij is betrokken beamen dit.
Nadat Arno zijn diploma behaalt aan de ULO-a is hij van 1965 - 1977 werkzaam als interieurontwerper (autodidact) bij een aantal bedrijven (o. a. Kon. H.P. Mutters & Zoon, Baxmeier). Hij is adviseur bij de inrichting van woonhuizen en kantoren. In deze periode begint hij ook aan de avondstudie Binnenhuiskunst aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Na een jaar breekt hij de studie af en switch naar de studie HBO museologie aan de Reinwardt Academie in Leiden.
Zijn stageperiode zit Arno in Engeland en volgt hij colleges aan de Museum Studies in Leicester. Voor zijn afstudeerproject werkt hij aan een museologisch verantwoord museumgebouw. Hij blaast hierbij nieuw leven in de presentatie van de antieke blikcollectie in het Speelgoed- en Blikmuseum in Deventer (1980).
In januari 1981 komt Arno terecht bij de NOS. Hij volgt de illustere Jan Jonker op als chef rekwisieten. In deze functie geedft Arno leiding aan rekwisiteurs, setdressers en stoffeerderij. Deze vakgroep is verantwoordelijk voor de aankleding van televisie- en filmdecors. Arno is tevens eindverantwoordelijk voor de (op dat moment) omvangrijkste rekwisietencollectie in West-Europa. De enorme verzameling objecten in de fundus (depots) vertegenwoordigt een uniek bezit en is in dertig jaar opgebouwd. Een deel van de rekwisieten valt onder de categorie ‘cultureel erfgoed’.
In het kader van de samenwerking film/televisie sluit hij deelovereenkomsten met filmproducenten als Rob Hauer en Matthijs van Heiningen over de inzet van rekwisieten en rekwisiteurs. Hierdoor verleent Arno zijn bijdrage aan diverse Nederlandse speelfilms als De boezemvriend, Pervola en De vierde man. Ook maakt Arno de nadagen van de grote studioproducties mee. Zo werkt hij mee aan de showprogramma’s van regisseur Bob Rooyens rond Liesbeth List en Ramses Shaffey met zeer kostbare decors en omvangrijke dramaproducties als Willem van Oranje.
Om de banden met de museale wereld aan te halen neemt Arno mede het initiatief voor de instelling van een themadag over ‘Eigentijds verzamelen’ op het Media Park. Omdat zijn commerciële ideeën, vooruitlopend op de uitwerking van de Medianota, niet overeenkomen met de leiding van Dekorproduktie vraagt Arno om detachering bij het Nederlands Omroepmuseum.
Hier werkt hij aan de herinrichting museumexpositieruimte en ontwikkelt hij samen met directeur Jan Vos de verbouwingsplannen en inrichting van de nieuwe locatie van het voormalig Omroepmuseum aan de Oude Amersfoortseweg. Gezamenlijk weet het tweetal de rijksoverheid ervan te overtuigen om 2,2 miljoen gulden in dit project te steken. Het museum wordt uiteindelijk in 1993 officiele geopend door Hedy d’ Ancona, minister van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur.
Arno is als tentoonstellinginrichter verantwoordelijk voor de permanente en tijdelijke exposities. Gedurende tien jaar bepaalt hij zowel de inhoud als de uitvoering van tentoonstellingen. Het voormalig Omroepmuseum weet in deze periode meer dan 500.000 bezoekers te trekken.
In het kader van de reorganisatie bij het NAA wordt Arno in 20021toegevoegd aan de sector Presentaties. Dit team, onder leiding van Pieter van de Heijden, is verantwoordelijk voor de toekomstige tentoonstellingen en educatieve programma’s. In het kader van de voorbereiding op nieuwbouw op het Media Park schrijft projectleider Van der Heijden een masterplan. Doel: de totstandkoming van een publieksattractie over het Nederlandse audiovisuele erfgoed. Voor deze Media Experience is Arno verantwoordelijk voor de museale objecten, die een plaats moeten krijgen in de opstelling. In 2002 wordt na vijf jaar de naam gewijzigd van NAA in Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.
In december 2002 wordt het Omroepmuseum gesloten voor publiek en de presentatie ontmanteld. De activiteiten van Arno worden opgedeeld. Naast de verwerving van nieuwe objecten en het in kaart brengen van bestaande museale voorwerpen voor de nieuwbouw wordt hij toegevoegd aan de Kennisredactie. Voor deze sector krijgt hij eind 2002 als eindredacteur de opdracht om een Biografisch Woordenboek van (prominente) personen uit de wereld van radio, televisie en film (documentairemakers) op te zetten. In totaal dienen circa 800 personen beschreven te worden. In februari 2005 worden de eerste honderd geautoriseerde biografieën met foto’s en geluidsfragmenten op de website van Beeld en Geluid geplaatst.
Publicaties
Mechanisch blikken speelgoed (1976).
Redacteur van de tijdschriften Old Toys, Antiekwereld en Aether.
Redacteur en mede-organisator van de publicatie en expositie over Th. A.C. Colenbrander, Nederlands eerste industrieel ontwerper (1986).
Kathedralen en luchtkastelen van de omroep in Hilversum (2000).
ism. G. Dragt. Een eeuw vintage Beeld & Geluid. (2011).
