Pieter Fleury

Uit B&G Wiki

"Ik kan niets anders" zegt Pieter Fleury in een interview met Filmkrant in 2004, net nadat zijn nieuwste film Noord-Korea in premiere is gegaan. Twee jaar eerder laat hij weten te gaan stoppen met het maken van documentairefilms. Anderhalf jaar achter subsidies aan en een minitieus scenario vooraf schrijven werkt niet voor hem. Zijn uitspraak blijkt nog altijd een halve waarheid: hij is films blijven maken, maar in plaats van aanschrijven van subsidies, neemt hij een tweede hypotheek op zijn huis. Mooie films gegarandeerd.

Fleury studeert in 1978 af aan de Nederlandse filmacademie. In 1983 verschijnt Beyond Tokyo, een documentaire over de metro van Tokio. Twee jaar later maakt Fleury een documentaire over het leven in een Chinese miljoenenstad in Shanghai, The People's City. Het is het jaar waarin hij als regisseur en itemmaker begint te werken voor Diogenes, de buitenlandrubriek van VPRO televisie. Fleury blijft twaalf jaar lang verbonden aan het programma.

Na Een sprong van Zes Kikkers, een korte film over een jongetje dat na zes jaar zijn vader weer ziet, verschijnt De Taal van Geweld. De drama-coproductie die tot stand komt in samenwerking met de HOS en het RO Theater krijgt internationale belangstelling. Ook Naakt bestaan verschijnt in 1994, een documentaire over een verscheurd Rwanda en de vluchtelingen in hun kampen.

Drie jaar later richt Fleury in Mene Tekel zijn cameralens op een binnenlands onderwerp: het verplichte gemeentelijke voorkeursbeleid voor allochtonen en vrouwen dat sinds 1989 is ingevoerd roert de gemoederen bij de Amsterdamse brandweer. Fleury volgt een ploeg vol blanke mannen die over hun functie praten vanuit vader-op-zoon tradities en de eerlijke maat van discipline.

In 1999 komt Sicilie 103 op de buis, een documentaire over de voortdurende spiraal van geweld onder invloed van de maffia. Voor de IKON serie De Tien Geboden maakt Fleury De onzichtbare werkelijkheid, een documentaire gebaseerd op het gebod 'Gij zult geen valse getuigenis spreken'. Het redigeren van de werkelijkheid staat in deze film, waarin Fleury het NOS journaal volgt, centraal.

Ramses, een documentaire over het leven van de Nederlandse chansonnier en acteur Ramses Shaffy, verschijnt in 2002. Als kleine jongen is Pieter Fleury in de jaren zestig overbuurman van Ramses Shaffy in de Derde Weteringdwarsstraat in Amsterdam. Vanuit zijn zolderraam volgt hij wat er in het rumoerige huis tegover hem gebeurde. Af en toe wordt hij - spiedend door de brievenbus - voor zijn nieuwsgierigheid beloond: dan mag hij in de tuin komen spelen. In deze gouden kalf winnende documentaire zit Fleury tegenover een dementerende Shaffy, die hem met klem verzoekt het in zijn interview alleen over het 'nu' te hebben: 'Ik zit hier en jij zit daar. Niets meer. - Begin Maar.'

In Noord-Korea: een dag uit het leven uit 2004 filmt Fleury een gewone dag in het leven van een doorsnee Noord-Koreaans gezin - zonder commentaar. De wandeling van flatgebouw naar creche, woorden opzeggen in een Engelse taalles. Fleury maakt de film voor de VPRO en in samenwerking met het Noord Koreaans Filmbureau. Het lukt de filmmaker om een ontroerende en ongepolijste film te maken onder een strenge censuur.

Het schitterende scherm, uitgezonden in 2006, is een documentaire over 50 jaar Journaal uit, ter gelegenheid van het even zoveel jaren bestaan daarvan.

TV CHINA verschijnt op de VPRO televisie in 2008. 'Laat mij uw televisie zien, dan weet ik wie u bent', is het uitgangspunt. De vijfdelige serie is de Wintergasten van de Chinese televisie. Chinese gasten en chinakenners bespreken fragementen van de Chinese televisie, waaronder een heuse Chinese Idols in de vorm van een talentenjacht rond de nieuwe Jackie Chan. De Chinees-Nederlandse schrijfster Julie O'Yang presenteert het programma, waarvoor Fleury bij elf Chinese televisiestations ten lande en in de stad televisiefragmenten heeft geselecteerd. Een noodzakelijke schifting zo blijkt voor wie er de totalen op naslaat: naar zeggen kent China zo'n driehonderd televisiestations en grofweg drieduizend kanalen.

Prijzen en onderscheidingen

Beyond Tokyo, Tokyo Festival (1986)

Beyond Tokyo, New York International Film & TV Festival (1983)

Shanghai, The People's City New York International Film & TV Festival (1985)

1,2 miljard, een item over Chinese geboortebeperking voor Diogenes Montecatini

Ramses Gouden Kalf