Maartje van Weegen: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(30 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{ Infobox Persoon
{{ Infobox Persoon
| illustratie = MaartjevanWeegen.jpg
| illustratie = Maartje_van_weegen.png
| naam      = Maartje Walet
| naam      = Maartje Daalmeijer-Walet
| geboorte_datum  = 7 oktober 1950
| geboorte_datum  = 7 oktober 1950
| geboorte_plaats = Bussum
| geboorte_plaats = Bussum
| overlijden_datum  =  
| overlijden_datum  =  
| overlijden_plaats =  
| overlijden_plaats =  
| functies = [[omroeper]], [[redacteur]], [[presentator]]
| functies = [[:Category:Omroeper | omroeper]], [[:Category:Redacteur | redacteur]], [[:Category:Presentator | presentator]], [[:Category:Nieuwspresentator|nieuwspresentator]]
| bekend_van  = ''[[Studio Vrij]]'', ''[[Cijfers en Letters]]'', ''[[Journaal|NOS Journaal]]'', ''[[Het Capitool]]'', ''[[NOVA]]''
| bekend_van  = ''[[Cijfers en letters]]'', ''[[Journaal|NOS Journaal]]'', ''[[Het Capitool]]'', ''[[NOVA]]'', ''[[De klassieken]]''
| periode_actief  = 1971-2007
| periode_actief  = 1971 - 2012
| werkt_samen_met = [[Hans Bik]], [[Mart Smeets]], [[Aad van den Heuvel]]
| werkt_samen_met = [[Hans Bik]], [[Mart Smeets]], [[Aad van den Heuvel]]
| trivia = Getrouwd met journalist [[Joop Daalmeijer]]
| trivia = [[Trivia: Maartje van Weegen|Trivia]]
| onderschrift = Maartje van Weegen
| onderschrift = Maartje van Weegen
| externe_info =  
| externe_info =  
| gallery = [[Gallery: Maartje van Weegen|Gallery]]
| programmaoverzicht = [[Oeuvre Maartje van Weegen]]
| catalogus = [[Maartje van Weegen in de media]]
}}
}}
Sociaalvoelend, zorgzaam, aardig voor de mensen. Voor zichzelf is ze kritisch en veeleisend, want ze wil overal het beste uithalen en goed zijn in haar rol, zowel binnen als buiten haar werk. Slechts een enkele keer maakt ze als vakvrouw een kleine uitglijder, zoals bij het huwelijk tussen Willem-Alexander en Maxima. De afwezigheid van prinses Margarita en haar echtgenoot Edwin de Roy van Zuydewijn verklaart ze als zou het paar financiële problemen hebben. Deze opmerking brengt veel teweeg bij het tweetal.


'''Biografie'''
Overal ter wereld wordt Maartje van Weegen aangesproken door Nederlanders die haar herkennen van de televisie. Gebrek aan anonimiteit vindt ze niet erg, al heeft ze soms het gevoel dat ze mensen dan toch te weinig aandacht geeft. Ze heeft het als een voorrecht ervaren dat ze zowel radio als televisie heeft mogen maken, maar over haar prestaties blijft ze bescheiden. In tegenstelling tot wat journalisten over haar schrijven heeft ze nooit een talkshow geambieerd. Ze vindt zichzelf niet bijzonder genoeg daarvoor. Voor haar televisie- en radio werk heeft ze zelf nooit gesolliciteerd. Ze is altijd door regisseurs of programmamakers gevraagd. Terugkijkend vindt ze dat ze op de juiste momenten ja of nee heeft gezegd. En ze heeft zich altijd zo goed mogelijk voorbereid en zich voorgehouden geen presentator of interviewer te spelen, maar ook te zijn. En mocht er iets in een uitzending misgaan, heeft ze geprobeerd het zo op te lossen dat de kijker of luisteraar er niks van merkt.


Geboren in Bussum op 7 oktober 1950 groeit Maartje Walet op in een harmonieus arbeidersgezin. Haar ouders zijn Nederlands Hervormd gezind, maar helemaal niet streng. Vader is machinebankwerker; moeder heeft naast de opvoeding van de kinderen (twee zoons en twee dochters) ook nog de zorg voor haar eigen ouders.
Net als haar broers Ben en Peter gaat Maartje naar de MULO. In 1977 haalt ze haar diploma van het avondatheneum.


Maartje wil aanvankelijk graag toneelspeler worden. Zodoende mag ze wel van haar ouders een voorbereidende cursus volgen voor de toneelschool. Op haar vijftiende, direct na de MULO, gaat ze aan het werk. Haar werkervaring bij achtereenvolgens grammofoonplatenmaatschappij IRAMAC (administratie), concertdirectie Geza de Koos (impresariaat op het gebied van klassieke muziek) en CINETEAM (filmproductiebedrijf) vormen de aanloop naar haar carrière in de omroepwereld.
'''Jeugd en eerste baantjes'''


Maartje is eerder gehuwd geweest met Rob van Weegen. In 1978 hertrouwt ze met de journalist [[Joop Daalmeier]]. Het tweetal leert elkaar kennen tijdens een aflevering van ''[[Sterrenslag]]'' (AVRO).
Televisie kent Maartje van Weegen al op jonge leeftijd. Al vroeg is er iemand in de straat die een toestel heeft waar iedereen mag komen kijken. De omroepsters ziet ze komen en gaan bij [[Studio Irene]]. Ze groeit namelijk op in Bussum, in een gezin met twee jongens en twee meisjes. Ze gaat naar de mulo en het atheneum, maar begint al vrij jong met werken. Haar eerste baan is bij grammofoonmaatschappij Iramac van [[Willem Duys]]. Aan hem heeft ze haar eerste televisieoptreden te danken. Fotograaf Hans Dukkers is te gast in ''[[Voor de vuist weg]]'' ter promotie van zijn boek ''Fotomodel, voor mij hoeft het niet''. Duys heeft bedacht dat er iemand “spontaan” uit het publiek wordt gehaald om als model te fungeren; aan de zeventienjarige Maartje de eer. Haar correcte interpretatie van de typische fotomodellenopdracht ‘omhels jezelf’ is voor recensent Nico Scheepmaker aanleiding om in de krant te schrijven dat de hele scène doorgestoken kaart is.  


'''Omroeploopbaan | Televisie'''


'''''1971 – 1984'''''  
'''KRO'''


In 1971 wordt Van Weegen door de KRO gevraagd om samen met [[Hans Bik]] ''[[Studio Vrij]]'' te gaan presenteren. In totaal zal ze acht jaar aan dit hobbyprogramma meewerken. Al vrij snel combineert ze dit werk met omroepen van de KRO (1973 - 1980). In 1976 verruilt Maartje het serviceprogramma ''Studio Vrij'' voor de quiz ''[[Cijfers en Letters]]''. In het seizoen 1978/79 presenteert ze de medisch informatieve rubriek ''[[Wat heet beter]]''. In 1984 volgt het praatprogramma ''[[Uit de grond van mijn hart]]'' (1984 - 1985), waarin haar belangstelling voor geloofszaken een plek vindt. Al die jaren als vast KRO gezicht werkt Maartje van Weegen niet in vaste dienst. Voor NOS/Teleac doet ze het educatieve programma ''[[Open schooltijd]]'' (1982 – 1984).
In 1969 gaat Iramac failliet. Van Weegen werkt vervolgens bij een impresariaat van klassieke muziek en bij [[Cineteam]], een filmproductiemaatschappij in Bussum. Dan wordt ze door [[Hans Bik]] gevraagd voor een screentest bij de [[KRO]]. In november 1971 begint ze bij ''[[Studio vrij]]''. Dat programma is maar een keer in de maand, dus ze blijft nog bij Cineteam werken. Daarnaast zoekt ze werk bij de radio. Ze valt in voor [[Anne van Egmond]] bij de KRO-radio en ze gaat aan de slag bij het omroeppastoraat. Daar leest zij de brieven voor die via de column ''[[Postbus 900]]'' in de omroepgids binnenkomen en geeft er, samen met een omroeppastor, vervolgens een reactie op. Over het feit dat ze zelf niet katholiek is, wordt niet gesproken.
   
   
'''''1984 – 1989'''''
Van Weegen wordt in 1973 televisieomroepster. Dit doet ze zeven jaar lang, op woensdag of zaterdag, naast haar overige werk. Tussen de aan- en afkondigingen door kijkt ze naar het programma, omdat ze vindt dat ze in dezelfde sfeer moet zijn als de kijkers. Dramaseries aankondigen vindt ze het leukst omdat ze dan echt mag vertellen. Goede sier maakt ze in september 1974 tijdens de gijzeling van de Franse ambassade in Den Haag. Programmamaker [[Aad van den Heuvel]] is de hele dag in de weer met een programma over de laatste gebeurtenissen en zijn aandacht verslapt. Maar Van Weegen staat hem bij en vanaf die dag wordt ze gegroet in de kantine.


Van Weegens ontwikkeling gaat steeds meer de informatieve kant op als ze in 1984 door de NOS wordt gevraagd voor de redactie en presentatie van het ''[[Journaal|half zes Journaal]]'' (1984 -1988). Het idee van een journaal op dat tijdstip wordt in omroepkringen aanvankelijk schamper. Het tijdstip blijkt echter een succes, mede door Van Weegens lossere aanpak en iets lichtere toonzetting.  
Naast het omroepen presenteert ze op televisie het spelprogramma ''[[Cijfers en letters]]'' en op de radio ''[[Ratel]]'', waarin luisteraars kunnen reageren op televisie- en radioprogramma’s. Het lichte spelletjesgenre van ''Cijfers en letters'' ligt haar niet zo goed. Regisseur [[Jos van der Valk]] zegt tegen haar dat ze het ‘te goed’ presenteert en dat het wel wat losser mag. Er vindt in haar werk een natuurlijke verschuiving plaats richting actualiteiten. Ze gaat ''[[Echo]]'' en ''[[Met het oog op morgen]]'' presenteren, en ''[[Op de valreep]]'' samen met Aad van den Heuvel.  


Als vervanger van [[W.L.Brugsma]], verzorgt ze van 1985 – 1989 het NOS discussieprogramma ''[[Het Capitool]]''.  Na vier jaar om half zes wordt Maartje van Weegen anchorperson van het ''[[Journaal|acht uur Journaal]]'', naast [[Joop van Zijl]] (1987-1989). Intussen krijgt haar carrière een nieuwe wending als zij in 1987 wordt verkozen om koningin Juliana en prins Bernhard, ter gelegenheid van hun 50-jarig huwelijk te intervieuwen.


Van Weegens vertrouwenwekkende persoonlijkheid ontlokt een openhartig gesprek. Door deze gebeurtenis wordt ze dé royaltyverslaggeefster van de NOS.
'''NOS Journaal en actualiteiten'''
 
In 1984 wordt ze door eindredacteur [[Lars Andersson]] gevraagd als presentator van het splinternieuwe ''[[NOS Journaal|half zes Journaal]]'' bij de [[NOS]]. Ze is nauw betrokken bij de ontwikkeling van het nieuwe, gezinsgerichte format waarin kruisgesprekken en een minder plechtige presentatie opvallen. De nieuwe formule slaat aan en Maartje wordt synoniem met het tijdstip half zes. Ze wordt jaren later zelfs nog op straat met dat tijdstip aangesproken: “hé , half zes!”. Naast het ''Journaal'' presenteert ze het zondagse discussieprogramma ''[[Het Capitool]]''. In 1987 stapt ze over naar het ''acht uur Journaal'' en het lossere format van half zes verhuist mee. Afwisselend met [[Joop van Zijl]] is Van Weegen de nieuwsanchor van ons land.
   
   
'''''1989 – 2007'''''
[[Joop van den Ende]] biedt haar in 1989 een eigen talkshow aan bij de KRO. Het lijkt haar een leuk idee, maar Joop gaat zich steeds meer bezighouden met de komst van [[TV10]] en daar heeft ze geen goed gevoel bij. Heel even is het onduidelijk waar Van Weegen naartoe moet, maar dan wordt ze door [[Ad van Liempt]] gevraagd voor de presentatie van ''[[NOS laat]]'', later ''[[NOVA]]''. Daarnaast wordt ze ingezet voor de presentatie van uitzendingen bij grote gebeurtenissen of rampen. Het presenteren van deze programma’s vindt ze fantastisch om te doen: geen draaiboek, iedereen moet improviseren, redactie, techniek, iedereen is tot het uiterste geconcentreerd. De moord op Pim Fortuyn en de arrestatie van Saddam Hoessein staan haar goed bij. Volgens Van Weegen is een presentator in zo’n chaos zo goed als de eindredacteur, met wie er continu contact is door middel van een oortje. Voor haar carrière zijn deze presentaties goed, maar niet voor haar privé leven. Schnabbelen is in die tijd niet verboden bij de NOS, maar Van Weegen heeft zelden een extra presentatieklus aangenomen. Ze wil haar neutraliteit behouden, en ze wil zeker tijd overhouden voor het thuisfront.  
 
In 1989 bestond bij de KRO het idee om Maartje een eigen talkshow te laten presenteren. De wekelijkse uitzending zou door [[Joop van den Ende]] geproduceerd gaan worden. Dit project vindt geen doorgang, omdat Van den Ende met zijn sterrenteam dat jaar met zijn commerciële station TV-10 wil gaan uitzenden. 
 
De NOS brengt in 1989 het nieuwsachtergrondprogramma ''[[NOS-Laat]]'' op de buis, dat geënt is op het engelse 'BBC Newsnight'. De presentatie hiervan is eerst afwisselend in handen van Maartje van Weegen en [[Charles Groenhuijsen]]. Eind 1990 vormt Van Weegen een presentatorduo met [[Mart Smeets]]. Deze combinatie van persoonlijkheden werkt goed: De gedegen dame en de spontane man wisselen elkaar goed af.
 
In 1992 gaat ''NOS-Laat'' over in ''[[NOVA]]'', tot 1999 werkt Van Weegen mee aan dit programma. Tot 1997 is ze tevens redactrice en discussieleider van ''[[Het Capitool]]''. Het laatste decennium van de 20e eeuw staan voor een deel in het teken van de berichtgeving rondom leden van het Koninklijk Huis. In 1992 verzorgt ze een interview met prinses Margriet, mr. Pieter van Vollenhoven en hun zoons (aanleiding 25-jarig huwelijk). In 2000 een interview met koningin Beatrix naar aanleiding van 20 jaar staatshoofd. In 2001 is de 90e verjaardag van prins Bernhard aanleiding voor een vraaggesprek. Eveneens voor de NOS verzorgt ze het interview en het huwelijk van prins Constantijn en Laurentien Brinkhorst (2001); volgt Maxima Zorreguieta en kroonprins Willem-Alexander (werkbezoeken aan provincies); Prinsjesdag 2001. Tevens de voorbereidingen en festiviteiten voorafgaand aan het huwelijk van de kroonprins; het rechtstreeks verslag van [[Het Huwelijk]] in Amsterdam; Koninginnedag 2002. Ook blikt Maartje van Weegen in 2002 in een extra uitzending terug op het leven van de overleden prins Claus. Ook de uitvaarten van prins Claus (2002) en prinses Juliana (2004) worden door haar van vakkundig commentaar voorzien. De geboorte van prinses Catharina-Amalia is voor de gezamenlijke omroepen en de NOS aanleiding om ruimschoots aandacht aan dit feit te besteden. In april 2004 neemt Maartje in een duo-presentatie met Paul Witteman een interview af met prins Johan Friso en zijn toekomstige bruid Mabel Wisse-Smit. Meer dan 2½ miljoen kijkers volgen dit vraaggesprek. In 2005 het huwelijk van prins Charles met Camilla Parker-Bowles en de bijzetting van prins Rainier van Monaco.
 
Voor NOS-Actueel verzorgt Van Weegen redactie en presentatie van verkiezingen, grote NOS-gezamenlijkheidsprogramma’s (oorlog in Bosnië, aardbeving in Turkije, aanslagen in New York en Washington, moord op Pim Fortuyn, oorlog in Irak). Tevens centrale presentatie Amerikaanse presidentsverkiezingen, begrafenis [[Theo van Gogh]], begrafenis Yasser Arafat.


'''Omroeploopbaan | Radio'''
Voortkomend uit haar functie van presentator bij grote, landelijke evenementen is haar taak als verslaggever bij gebeurtenissen rond het koninklijk huis. Door de uitzendingen rond het overlijden van Prins Claus, Prinses Juliana en Prins Bernhard maar ook het huwelijk van Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima wordt ze al gauw door het publiek en de media gezien als royaltydeskundige. Zelf ziet ze het als onderdeel van haar taak als verslaggever bij de NOS. Ze is dan ook verbaasd als programmamakers haar nog steeds vragen om informatie als er geruchten de ronde doen over het koningshuis. Als hoogtepunt in haar carrière noemt ze het interview met Prinses Juliana en Prins Bernhard in 1987. Het spontane gesprek is uiteindelijk langer dan de televisiemakers durven hopen en Van Weegen krijgt achteraf te horen hoe ‘gewoon’ het paar met haar heeft zitten praten.


'''''1979 – 1984'''''


Ietwat omgekeerd aan veler omroeploopbaan begint de 21-jarige Maartje van Weegen bij de televisie (1971) en doet ze pas later radio-ervaring op. Dit begint in 1979 bescheiden met het voorlezen van brieven van luisteraars in ''[[Postbus 900]]'' van KRO's omroeppastoraat (tot 1986). Samen met collega [[Aad van den Heuvel]] presenteert ze voor de KRO in 1981 ''[[Op de valreep]]''. In 1983 volgt ''[[Ratel]]'', een praatprogramma vol kritische beschouwing van de media. In het seizoen 1983/84 werkt ze mee aan de actualiteitenrubriek ''[[Echo]]'' (KRO).
'''Radio en afscheid'''


'''''1989 – 2007'''''
Vrijwel tegenovergesteld aan de grote televisie-uitzendingen zijn de radioprogramma’s die ze in de loop der jaren steeds meer verzorgt. Het werken met een kleine club en het zelf creëren van de sfeer spreekt haar ontzettend aan. Tot haar radio oeuvre behoren onder andere ''[[Ratel]]'', ''[[Op de valreep]]'', ''[[Echo]]'', ''[[Met het oog op morgen]]'' en ''[[Uit het nieuws]]''. Sinds 2006 presenteert ze bij de [[AVRO]] op [[Radio 4]] het programma ''[[De klassieken]]''. Hier gaat ze mee door nadat ze in maart 2007 als centrale presentator van de [[Provinciale statenverkiezingen 2007|Provinciale Statenverkiezingen]] afscheid neemt van de televisie.  Op 31 augustus 2012 neemt Van Weegen ook afscheid van het medium radio, na 41 jaar bij de Nederlandse radio en tv. Vanuit het Concertgebouw in Amsterdam presenteert ze voor de allerlaatste maal ''De klassieken''. Het wordt een bijzondere uitzending te midden van familie en vrienden. Enkele van haar favoriete musici treden op en omroepcollega's en muzikanten, onder wie [[Ad van Liempt]], [[Mart Smeets]] en [[Joop Daalmeijer]] spreken haar toe. Uit handen van de ambassadeur van Georgië ontvangt Van Weegen tijdens de uitzending de Orde van het Gulden Vlies (een presidentiële onderscheiding) vanwege haar inspanningen voor het behoud van het Georgische klassieke radiostation Muza.


Na haar periode bij het ''[[Journaal|NOS Journaal]]'' presenteert Van Weegen vanaf 1989 tot op heden bij invalbeurten voor NOS-radio de actualiteitenrubriek ''[[Met het oog op morgen]]''. In 1997 doet ze vrijdagsavonds voor de NPS-radio ''[[Uit het Nieuws]]'' en in 1999 bijvoorbeeld ''[[KRO op 1]]''.
----


[[Category:personen|Weegen, Maartje van]]
[[Category:personen|Weegen, Maartje van]] [[Category:Omroeper|Weegen, Maartje van]] [[Category:Redacteur|Weegen, Maartje van]] [[Category:Presentator|Weegen, Maartje van]] [[Category:Nieuwspresentator|Weegen, Maartje van]]

Huidige versie van 9 aug 2013 om 07:39

Maartje van Weegen

NaamMaartje Daalmeijer-Walet
GeborenBussum, 7 oktober 1950
Functies omroeper, redacteur, presentator, nieuwspresentator
Bekend vanCijfers en letters, NOS Journaal, Het Capitool, NOVA, De klassieken
Periode actief1971 - 2012
Werkt samen metHans Bik, Mart Smeets, Aad van den Heuvel
TriviaTrivia
GalleryGallery

Maartje van Weegen in de media
Oeuvre Maartje van Weegen

Overal ter wereld wordt Maartje van Weegen aangesproken door Nederlanders die haar herkennen van de televisie. Gebrek aan anonimiteit vindt ze niet erg, al heeft ze soms het gevoel dat ze mensen dan toch te weinig aandacht geeft. Ze heeft het als een voorrecht ervaren dat ze zowel radio als televisie heeft mogen maken, maar over haar prestaties blijft ze bescheiden. In tegenstelling tot wat journalisten over haar schrijven heeft ze nooit een talkshow geambieerd. Ze vindt zichzelf niet bijzonder genoeg daarvoor. Voor haar televisie- en radio werk heeft ze zelf nooit gesolliciteerd. Ze is altijd door regisseurs of programmamakers gevraagd. Terugkijkend vindt ze dat ze op de juiste momenten ja of nee heeft gezegd. En ze heeft zich altijd zo goed mogelijk voorbereid en zich voorgehouden geen presentator of interviewer te spelen, maar ook te zijn. En mocht er iets in een uitzending misgaan, heeft ze geprobeerd het zo op te lossen dat de kijker of luisteraar er niks van merkt.


Jeugd en eerste baantjes

Televisie kent Maartje van Weegen al op jonge leeftijd. Al vroeg is er iemand in de straat die een toestel heeft waar iedereen mag komen kijken. De omroepsters ziet ze komen en gaan bij Studio Irene. Ze groeit namelijk op in Bussum, in een gezin met twee jongens en twee meisjes. Ze gaat naar de mulo en het atheneum, maar begint al vrij jong met werken. Haar eerste baan is bij grammofoonmaatschappij Iramac van Willem Duys. Aan hem heeft ze haar eerste televisieoptreden te danken. Fotograaf Hans Dukkers is te gast in Voor de vuist weg ter promotie van zijn boek Fotomodel, voor mij hoeft het niet. Duys heeft bedacht dat er iemand “spontaan” uit het publiek wordt gehaald om als model te fungeren; aan de zeventienjarige Maartje de eer. Haar correcte interpretatie van de typische fotomodellenopdracht ‘omhels jezelf’ is voor recensent Nico Scheepmaker aanleiding om in de krant te schrijven dat de hele scène doorgestoken kaart is.


KRO

In 1969 gaat Iramac failliet. Van Weegen werkt vervolgens bij een impresariaat van klassieke muziek en bij Cineteam, een filmproductiemaatschappij in Bussum. Dan wordt ze door Hans Bik gevraagd voor een screentest bij de KRO. In november 1971 begint ze bij Studio vrij. Dat programma is maar een keer in de maand, dus ze blijft nog bij Cineteam werken. Daarnaast zoekt ze werk bij de radio. Ze valt in voor Anne van Egmond bij de KRO-radio en ze gaat aan de slag bij het omroeppastoraat. Daar leest zij de brieven voor die via de column Postbus 900 in de omroepgids binnenkomen en geeft er, samen met een omroeppastor, vervolgens een reactie op. Over het feit dat ze zelf niet katholiek is, wordt niet gesproken.

Van Weegen wordt in 1973 televisieomroepster. Dit doet ze zeven jaar lang, op woensdag of zaterdag, naast haar overige werk. Tussen de aan- en afkondigingen door kijkt ze naar het programma, omdat ze vindt dat ze in dezelfde sfeer moet zijn als de kijkers. Dramaseries aankondigen vindt ze het leukst omdat ze dan echt mag vertellen. Goede sier maakt ze in september 1974 tijdens de gijzeling van de Franse ambassade in Den Haag. Programmamaker Aad van den Heuvel is de hele dag in de weer met een programma over de laatste gebeurtenissen en zijn aandacht verslapt. Maar Van Weegen staat hem bij en vanaf die dag wordt ze gegroet in de kantine.

Naast het omroepen presenteert ze op televisie het spelprogramma Cijfers en letters en op de radio Ratel, waarin luisteraars kunnen reageren op televisie- en radioprogramma’s. Het lichte spelletjesgenre van Cijfers en letters ligt haar niet zo goed. Regisseur Jos van der Valk zegt tegen haar dat ze het ‘te goed’ presenteert en dat het wel wat losser mag. Er vindt in haar werk een natuurlijke verschuiving plaats richting actualiteiten. Ze gaat Echo en Met het oog op morgen presenteren, en Op de valreep samen met Aad van den Heuvel.


NOS Journaal en actualiteiten

In 1984 wordt ze door eindredacteur Lars Andersson gevraagd als presentator van het splinternieuwe half zes Journaal bij de NOS. Ze is nauw betrokken bij de ontwikkeling van het nieuwe, gezinsgerichte format waarin kruisgesprekken en een minder plechtige presentatie opvallen. De nieuwe formule slaat aan en Maartje wordt synoniem met het tijdstip half zes. Ze wordt jaren later zelfs nog op straat met dat tijdstip aangesproken: “hé , half zes!”. Naast het Journaal presenteert ze het zondagse discussieprogramma Het Capitool. In 1987 stapt ze over naar het acht uur Journaal en het lossere format van half zes verhuist mee. Afwisselend met Joop van Zijl is Van Weegen de nieuwsanchor van ons land.

Joop van den Ende biedt haar in 1989 een eigen talkshow aan bij de KRO. Het lijkt haar een leuk idee, maar Joop gaat zich steeds meer bezighouden met de komst van TV10 en daar heeft ze geen goed gevoel bij. Heel even is het onduidelijk waar Van Weegen naartoe moet, maar dan wordt ze door Ad van Liempt gevraagd voor de presentatie van NOS laat, later NOVA. Daarnaast wordt ze ingezet voor de presentatie van uitzendingen bij grote gebeurtenissen of rampen. Het presenteren van deze programma’s vindt ze fantastisch om te doen: geen draaiboek, iedereen moet improviseren, redactie, techniek, iedereen is tot het uiterste geconcentreerd. De moord op Pim Fortuyn en de arrestatie van Saddam Hoessein staan haar goed bij. Volgens Van Weegen is een presentator in zo’n chaos zo goed als de eindredacteur, met wie er continu contact is door middel van een oortje. Voor haar carrière zijn deze presentaties goed, maar niet voor haar privé leven. Schnabbelen is in die tijd niet verboden bij de NOS, maar Van Weegen heeft zelden een extra presentatieklus aangenomen. Ze wil haar neutraliteit behouden, en ze wil zeker tijd overhouden voor het thuisfront.

Voortkomend uit haar functie van presentator bij grote, landelijke evenementen is haar taak als verslaggever bij gebeurtenissen rond het koninklijk huis. Door de uitzendingen rond het overlijden van Prins Claus, Prinses Juliana en Prins Bernhard maar ook het huwelijk van Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima wordt ze al gauw door het publiek en de media gezien als royaltydeskundige. Zelf ziet ze het als onderdeel van haar taak als verslaggever bij de NOS. Ze is dan ook verbaasd als programmamakers haar nog steeds vragen om informatie als er geruchten de ronde doen over het koningshuis. Als hoogtepunt in haar carrière noemt ze het interview met Prinses Juliana en Prins Bernhard in 1987. Het spontane gesprek is uiteindelijk langer dan de televisiemakers durven hopen en Van Weegen krijgt achteraf te horen hoe ‘gewoon’ het paar met haar heeft zitten praten.


Radio en afscheid

Vrijwel tegenovergesteld aan de grote televisie-uitzendingen zijn de radioprogramma’s die ze in de loop der jaren steeds meer verzorgt. Het werken met een kleine club en het zelf creëren van de sfeer spreekt haar ontzettend aan. Tot haar radio oeuvre behoren onder andere Ratel, Op de valreep, Echo, Met het oog op morgen en Uit het nieuws. Sinds 2006 presenteert ze bij de AVRO op Radio 4 het programma De klassieken. Hier gaat ze mee door nadat ze in maart 2007 als centrale presentator van de Provinciale Statenverkiezingen afscheid neemt van de televisie. Op 31 augustus 2012 neemt Van Weegen ook afscheid van het medium radio, na 41 jaar bij de Nederlandse radio en tv. Vanuit het Concertgebouw in Amsterdam presenteert ze voor de allerlaatste maal De klassieken. Het wordt een bijzondere uitzending te midden van familie en vrienden. Enkele van haar favoriete musici treden op en omroepcollega's en muzikanten, onder wie Ad van Liempt, Mart Smeets en Joop Daalmeijer spreken haar toe. Uit handen van de ambassadeur van Georgië ontvangt Van Weegen tijdens de uitzending de Orde van het Gulden Vlies (een presidentiële onderscheiding) vanwege haar inspanningen voor het behoud van het Georgische klassieke radiostation Muza.